
Najczęstszym hamulcem fundamentowym spotykanym w nowoczesnych ciężkich samochodach ciężarowych jest hamulec klinowy. Podstawową zaletą tego systemu jest to, że nie wymaga on częstej ręcznej regulacji wymaganej przez hamulce krzywkowe.
Hamulce klinowe działają na zasadzie dźwigni, aby zwielokrotnić ciśnienie powietrza wywierane przez kierowcę. Ciśnienie powietrza z pedału hamulca działa na regulator luzu, który obraca śrubę napędową, która dociska szczęki hamulcowe lub krzywkę do wnętrza bębna. W zależności od kierunku obrotu wałka rozrządu działanie to dociska okładzinę szczęk hamulcowych do bębna, spowalniając i zatrzymując pojazd.
A komora hamulca klinowego popychacz kieruje klin między końce dwóch szczęk hamulcowych, rozsuwając je i uderzając o wewnętrzną powierzchnię bębna hamulcowego w celu wytworzenia siły hamowania. Ilość powietrza, która musi zostać dostarczona do hamulców, aby wytworzyć tę siłę, zależy od średnicy bębna hamulcowego, wielkości regulatora luzu i maksymalnego skoku dostępnego dla klinowego siłownika hamulca. Zazwyczaj każdy hamulec na osi powinien mieć taki sam skok popychacza komory hamulca pneumatycznego, w przeciwnym razie hamulce nie będą działać tak dobrze, jak mogłyby.
Z tego powodu ważne jest, aby podczas regulacji regulatora luzu używać narzędzia przeznaczonego do pomiaru skoku popychacza siłownika hamulca pneumatycznego. Można to zrobić z kabiny, ale najlepiej jest mieć przy tym okulary ochronne. Ważne jest również, aby upewnić się, że ramię regulatora luzu i popychacz nie oddalają się od siebie podczas obracania śruby regulacyjnej regulatora luzu. Oznacza to, że regulator luzu jest obracany w złym kierunku, a jeśli zdarzy się to podczas działania hamulca, może to spowodować awarię hamulca.